-
1 walu|ta
f Fin. 1. (jednostka pieniężna) currency C/U- waluta obca/krajowa foreign/domestic currency2. Fin. (rodzaj pieniądza) money U- waluta papierowa/srebrna paper/silver money3. (zagraniczna) foreign exchange a. currency U, valuta U- kantor wymiany walut a bureau de change4. sgt pot. (gotówka) cash■ twarda waluta pot. hard currency, convertible currencyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walu|ta
См. также в других словарях:
grzywna — ż IV, CMs. grzywnanie; lm D. grzywnawien 1. «kara pieniężna nakładana przez organy sądowe lub administracyjne» Wysoka grzywna. Wymierzyć grzywnę. Skazać na grzywnę. 2. hist. «średniowieczna i nowożytna jednostka masy i jednostka pieniężna;… … Słownik języka polskiego
grzywna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grzywnanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kara pieniężna nakładana niekiedy przez sąd lub organy administracyjne za przestępstwa lub określone wykroczenia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… … Słownik języka polskiego
monetarny — «dotyczący monety, pieniądza i spraw związanych z pieniądzem; pieniężny» Zagadnienia monetarne. Równowaga monetarna kraju. ∆ Jednostka monetarna «określona ilość kruszcu (złota) przyjęta ustawowo w danym kraju za skalę cen; jednostka pieniężna» ∆ … Słownik języka polskiego
polski — polskiscy «właściwy Polsce i Polakom; narodowy dla Polaków» Państwo polskie. Orzeł, sztandar polski. Literatura, mowa polska. ∆ hist. Złoty polski «polska jednostka pieniężna w wiekach XV XIX równa 30 groszom» ∆ rel. Bracia polscy «grupa… … Słownik języka polskiego
waluta — ż IV, CMs. walutaucie; lm D. walutaut 1. «jednostka pieniężna będąca podstawą systemu pieniężnego w danym kraju, np. złoty, rubel, dolar» Waluta polska, włoska, francuska. Waluta obca, krajowa. 2. «typ systemu pieniężnego zależny od tego, jakie… … Słownik języka polskiego
walutowy — przym. od waluta Polityka walutowa. Reforma walutowa. Unia walutowa kilku państw. Kryzys walutowy. Transakcje walutowe. Kasy walutowe w banku. ∆ Kurs walutowy «stosunek wymienny, w jakim jednostka pieniężna jednego państwa jest wymieniana na… … Słownik języka polskiego
waluta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. walutaucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obowiązująca na terenie danego państwa lub państw podstawowa jednostka pieniężna (np. złoty, marka, dolar i in.) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
talent — m IV, D. u, Ms. talentncie; lm M. y 1. «niezwykła, nieprzeciętna zdolność twórcza; wybitne uzdolnienie do czegoś» Talent aktorski, literacki, malarski, muzyczny. Niepospolity, wybitny, samorodny, wrodzony talent. Talent do rysunku, do języków, do … Słownik języka polskiego
talent — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. talentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne, wybitne uzdolnienie w jakimś kierunku, predyspozycje, zdolności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Talent artystyczny, malarski … Langenscheidt Polski wyjaśnień